سید ذبیح ‌الله صفا شهمیرزادی (۱۲۹۰– ۱۳۷۸ شمسی) پژوهشگر، مترجم، مصحح و یکی از شخصیت های برجستهٔ ادبی ایران معاصر است. کتاب‌های تاریخ ادبیات در ایران و حماسه سرایی در ایران از تألیفات مشهور دکتر ذبیح الله صفا به شمار می آیند که یکی از نویسندگان اصلی دانشنامه ایرانیکا نیز بود. خدمات آموزشی دکتر صفا از دبیری در مدارس تهران به مقام استادی در دانشگاه تهران و تدریس در هامبورگ آلمان منتهی گشت. وی پس از بازنشستگی، در مقام استاد ممتاز دانشگاه تهران به تدریس ادبیات حماسی، غنایی و دراماتیک در دوره دکتری ادبیات فارسی ادامه داد. در کتاب پیش رو دکتر صفا زبان های ایرانی و جریان های ادبی ایران را مورد مطالعه قرار داده است. این کتاب پس از آغاز سخن از دوره زبانهای کهن ( مادی، اوستایی و پارسی باستان)، ادبیات لهجه های کهن، زبانها و لهجه های میانه (زبان سکائی، زبان سغدی، زبان خوارزمی، زبان تخاری، پهلوی اشکانی و پهلوی ساسانی)، ادبیات زبانها و لهجه های میانه ، شعر در زبانها و لهجه های کهن و میانه، لهجه های نو (لهجه های کنونی ایران) و زبان و ادب فارسی (فارسی دری، پیدایش شعر و نثر پارسی و ادب فارسی در طی قرون) تشکیل شده و در سال 1355 توسط شورای عالی فرهنگ و هنر به چاپ رسیده است.